نظرات ياداشت اي كاش ...

بسوز اي شعله! امشب خاك و خاكستر نشينم كن		بزن بر ريشه‌اي تيغ جنون، نقش زمينم كن
دلم از خويش مي‌گيرد، كجايي اي هجوم درد؟		ميان اين همه اسطوره‌ها زخمي‌ترينم كن
من از تكرار مي‌گويم، از ابهام مداري سرد		بپيچ اي شعله در من، التهابي آتشينم كن
كجايي اي غرور گمشده در باورم! برگرد		و با روح بلند و سخت و سوزانت عجينم كن
تو كه آرام مي‌خواني قنوت گريه‌هايت را		ميان ربناي سبز انگشتت نگينم كن
دلم با توست اي موعود! اي رؤياي زيبايم		بگير اين پاره شعرم را، بگير و شرمگينم كن